بررسی تخصصی HTC One M9: قسمت دوم(طراحی)

​

شاید طراحان HTC طرح جدیدی در ذهن‌ نداشتند که گوشی ام9 را با همان طرح و نقشه‌ی ام8 و کم‌ترین تغییرات روانه‌ی بازار کرده‌اند. یا شاید هم طراحان HTC سعی کرده‌اند ضمن حفظ حاشیه‌ی امنیت موفقیت سال قبل‌شان را عینا تکرار کنند. اما چیزی که واضح است، بازار این روزها ‌شیفته‌ی نوآوری و طراحی جدید است. شاید به‌همین خاطر باشد که HTC طراح ارشدش را بعد از معرفی ام9‌ اخراج کرده. گرچه طراحان HTC سعی کرده‌اند در طراحی ام9 تمام‌ خلاقیت‌شان را در استفاده از رنگ‌های مختلف خرج کنند، اما باز هم به نظر می‌رسد در استفاده از رنگ‌ها گونه‌ای از آشفتگی به‌چشم می‌خورد (اضافه شدن دو رنگ جدید به این پرچم‌دار در مقایسه با ام8). این آشفتگی در مدل‌های نقره‌ای و صورتی بیش‌تر به چشم می‌آید؛ جایی که HTC سعی کرده با اصراری عجیب رنگ‌های کاملا متفاوت را در کنار هم استفاده کند. این گوشی در چهار رنگ عرضه شده است؛ رنگ‌هایی که شاید طرفداران زیادی نداشته باشند.
روی لبه‌ی بالایی تنها قسمت پلاستیکی ام9 قرار دارد؛ جایی که سنسور اینفرارد برای کنترل لوازم خانگی زیر این محافظ پلاستیکی قرار گرفته است. روی لبه‌ی سمت چپ هم تنها شیار سیم کارت گوشی با قطع نانوسیم به‌چشم می‌خورد که برای باز کردن‌اش به سوزن مخصوص‌ که در حفره‌ی کنار شیار فرو می‌رود نیاز خواهید داشت. روی لبه‌ی پایینی پورت MicroUSB ‌در فاصله‌ی 5 میلی‌متری از جک هدفون 3.5 میلی‌متری قرار گرفته‌ است. روی لبه‌ی سمت راست هم از بالا به‌ترتیب شیار MicroSD با روش باز ‌کردنی مشابه شیار سیم کارت قرار دارد. در زیر این شیار هم کلیدهای کنترل صدا به‌صورت جدا از هم دقیقا شبیه به چیزی که در «گلکسی اس6» و پیش از آن در «آیفون6» شاهدش بودیم، قرار دارند. در زیر این دو هم کلید روشن/خاموش با اندازه و شمایل مشابه قرار دارد. البته روی این کلید شیارهایی وجود دارد تا این سه کلید در هنگام لمس کمی با هم متفاوت باشند.
قسمت پشتی بدنه‌ی ام9 ‌بیش‌ترین میزان تغییرات را در مقایسه با ام8 ‌به خود دیده است. برای طراحی قسمت پشتی ‌ام9 از همان طراح و نقشه‌ی‌ دو سال پیش HTC ‌استفاده شده است. طبق معمول خطوطی به‌طور موازی در بالا و پایین قاب پشتی وجود دارند تا عمل‌کرد آنتن‌ را بهتر کنند. به‌وسیله‌ی این خطوط که از پلاستیک ساخته شده‌اند قاب فلزی پشتی به چند قسمت تقسیم می‌شود تا برای آنتن‌دهی از این فلز نهایت استفاده شود. روی خط پلاستیکی بالایی میکروفون دوم گوشی برای حذف صداهای مزاحم در هنگام مکالمه تعبیه شده است. احتمالا دلیل قرار گرفتن میکروفون در این قسمت جلب کم‌ترین میزان توجه به خود بوده است. با گذر از این خطوط توجه بیننده به لنز دوربین جلب می‌شود که از حالت دایره‌ای به مربعی با گوشه‌های منحنی درآمده است. در این چهارچوب مربعی شکل دوربینی با حس‌گر 20 مگاپیکسلی قرار دارد؛ البته این بار دیگر خبری از التراپیکسل نیست. در سمت چپ این قاب فلش از نوع LED دوگانه با دو نور گرم (زرد) و سرد (سفید) قرار دارد. قاب پشتی گوشی هم همان‌طور که از دو سال پیش شاهدش بودیم، باز ‌نمی‌شود و کاربر به‌صورت فیزیکی به باتری گوشی دسترسی ندارد.



نوبت به سطح رویی گوشی می‌رسد؛ جایی که صفحه‌ی نمایش 5.0 اینچی با همان رزولوشن و کیفیتی که در ام8 ‌شاهدش بودیم، به‌کار گرفته شده است. طراحان HTC در بالا و پایین این صفحه‌ی نمایش از حفره‌‌های ریز همیشگی که چند سالی می‌شود در تمام‌ گوشی‌های این شرکت شاهدشان هستیم در کنار هم استفاده کرده‌اند؛ البته جنس این حفره‌ها در بالا و پایین صفحه‌ی نمایش تغییر کرده و مشابه چیزی نیست‌ که پیش از این در ام8 شاهدش بودیم. طراحان HTC زیر این حفره‌های ریز از دو بلندگوی پرقدرت استفاده کرده‌اند که با نام «بوم ساند اسپیکرز» (Boom Sound Speakers) ‌شناخته می‌شوند. مسوولان HTC ادعا می‌کردند این بلندگوها ‌در مقایسه با ام8 تغییرات‌ زیادی به‌خود دیده‌اند و صدای آن‌ها گسترش بیش‌تری دارد؛ ادعایی که پس از انجام آزمون‌های صدا می‌توان آن را تایید و اعتراف کرد که این دو بلندگو از کیفیت و حجم صدای بیش‌تری در مقایسه با نسل قبلی‌ برخوردارند. در کنار این دو بلندگو و زیر حفره‌های بالایی LED اعلان‌ها و اسپیکر مکالمه هم قرار گرفته‌ است. در سمت راست حفره‌های بالایی سنسورهای روشنایی و نزدیکی زیر یک محفظه‌ی کوچک که با پلاستیکی به رنگ مشکی پوشیده شده، قرار گرفته‌اند. در سمت راست این حسگر‌ها هم دوربین سلفی با رزولوشن 4 التراپیکسل قرار دارد که با توجه به دوربین ام8 تغییرات زیادی ‌به‌خود دیده است؛ البته این تفاوت‌ها در ظاهر قابل مشاهده نیستند. در زیر حفره‌های پایینی هم علاوه بر یکی از بلندگوها، میکروفون اصلی مکالمه جای داده شده است.



در مقایسه با پرچم‌دار سال قبل HTC اگر شکل مربعی دوربین عقب نبود، احتمالا تشخیص این دو پرچم‌دار دشوار می‌شد. شاید HTC سعی کرده با چند تغییر کوچکی که در ظاهر ام9 ایجاد کرده کاری کند تا حداقل کارمندان و طراحان این شرکت بتوانند این دو گوشی را در نگاه اول از هم تشخیص دهند. اگر بخواهیم یک بار دیگر به تغییرات این دو پرچم‌دار اشاره‌ای داشته باشیم، ارتفاع شیشه‌ی روی حسگرها بیش‌تر شده و کلید روشن/خاموش هم به سمت راست گوشی و زیر کلیدهای کنترل صدا منتقل شده است. در پشت گوشی هم تنها تغییر، حذف دوربین دوم و تغییر شکل قاب دور دوربین اصلی از دایره به مربع است. البته اگر بخواهیم نگاهی دقیق‌تر به تغییرات این دو پرچم‌دار داشته باشیم ام9 در بالا و پایین صفحه‌ی ‌نمایش ‌در مقایسه با ام8 بیست حفره کم‌تر دارد. یعنی ام9 چهار ردیف 33‌تایی حفره دارد؛ اما ام8 چهار ردیف 38تایی حفره روی خود گنجانده است‌.

​

درخصوص ابعاد هم ام9 از ارتفاع دو میلی‌متر کوتاه‌تر شده و از قطر هم کمی پهن‌تر شده؛ تغییر اندازه‌ی قطر تنها دو ده‌ام میلی‌متر است که حتی با چشم هم به‌سختی می‌توان متوجه آن شد. درباره‌ی پشت گوشی ام9 طراحان HTC سعی کرده‌اند تدبیری بیاندیشند تا مدل قرار گرفتن گوشی روی سطح صاف با مشکلات گذشته مواجه نشود؛ به همین منظور هم پشت گوشی از حالت منحنی خارج شده و انحنای آن در میانه صاف شده تا کاربر موقع کار با گوشی روی سطوح صاف با مشکل تکان خوردن آن مواجه نشود؛ موردی که در گوشی‌های ام8 و One Mini 2 آزار دهنده بود.
وزن این گوشی هم در مقایسه با ام8 سه گرم سبک‌تر شده و از 160 گرم به 157 گرم کاهش پیدا کرده است که بازهم این کاهش در هنگام استفاده از گوشی ابدا محسوس نیست.

قسمت بعدی: صفحه نمایش